Σε μια κλωστή έχεις κρεμάσει τη ζωή μου
κι ο γκρεμός του χωρισμού είναι βαθύς
Κι όσο αργείς και δε γυρνάς στην αγκαλιά μου
αμφιβάλλω στη ζωή αν θα με βρεις
Σαν φτερό στον άνεμο πέταξες και χάθηκες
κι έγινε το γέλιο μου πίκρα και καημός
Ποιος μας ζηλοφθόνησε, ποια οργή μας χτύπησε
κι έγινε η αγάπη μας στάχτη και καπνός
Όσο λείπεις η ζωή μου λιγοστεύει
ή εσένα ή τον θάνατο γυρεύει.
Η μοναξιά με μαραζώνει λίγο λίγο
μα δεν ξέρω που να βρίσκεσαι που ζεις
Κι όσο αργείς και δε γυρνάς στην αγκαλιά μου
αμφιβάλλω στη ζωή αν θα με βρεις
Σαν φτερό στον άνεμο πέταξες και χάθηκες
κι έγινε το γέλιο μου πίκρα και καημός
Ποιος μας ζηλοφθόνησε, ποια οργή μας χτύπησε
κι έγινε η αγάπη μας στάχτη και καπνός
Όσο λείπεις η ζωή μου λιγοστεύει
ή εσένα ή τον θάνατο γυρεύει.
