Μ’ αφήσανε οι λέξεις,
οι σκέψεις και τα όνειρα,
όσα δεν ομολόγησα
γινήκανε αιώνια
Βαλίτσα που την κουβαλώ
σ’ ατέλειωτο ταξίδι,
σπασμένη εικόνα του έρωτα,
στασμένη εικόνα του έρωτα
σαν παιδικό παιχνίδι.
Τελείωσε η βόλτα μας,
έκλεισε η αγκαλιά μου,
μα κάτι νύχτες σαν κι αυτές
μέσα στα όνειρά μου,
πάλι το χέρι σου κρατώ
και σε κοιτώ στα μάτια
η αγάπη που σε κέρασα,
ο δρόμος που δεν τον πέρασα,
χιλιάδες σκαλοπάτια.
Πάλι το χέρι σου κρατώ
και σε κοιτώ στα μάτια
η αγάπη που σε κέρασα,
δρόμος που δεν τον πέρασα,
χιλιάδες σκαλοπάτια.
