Μάνα μου το στήθος μου πονεί (ώχου μάνα μου).
Μάνα μου το στήθος μου πονεί.
Μάνα μου το στήθος μου πονεί κι ανεστενάζω,
τούτονε το χρόνο μάνα μου δεν τον εβγάζω.
Σαν πεθάνω βρε μανούλα
μίλα στη γειτονοπούλα,
πες της πως γι’ αυτήν πεθαίνω
αχ και στον Άδη κατεβαίνω.
Να με πλύνει να μ’ αλλάξει
αχ! το κεράκι να μ’ ανάψει.
Να με κλάψει, να με κλάψει,
αχ! το κορμάκι μου να θάψει
Μάνα μου το ‘παν οι γιατροί.
Μάνα μου το ‘παν οι γιατροί.
Μάνα μου το ‘παν οι γιατροί πως έχω φθίση,
δεν μπορεί μανούλα μου ο βήχας να μ’ αφήσει.
