Σαν θα πεθάνω, κλάματα δε θέλω,
τώρα που είμαι ζωντανός,
σ’ όλους το παραγγέλλω,
κλάματα δε θέλω.
Εμένα, σαν γεννήθηκα,
έπρεπε να με κλάψουν,
τώρα με γλέντια, με χορούς,
να πάνε να με θάψουν,
μάνα, μη με κλάψουν,
μάνα, μη με κλάψουν.
Θέλω, τραγούδια εύθυμα, να πείτε,
να πάρετε τα όργανα,
να φάτε και να πιείτε,
να μην λυπηθείτε.
Εμένα, σαν γεννήθηκα,
έπρεπε να με κλάψουν,
τώρα με γλέντια, με χορούς,
να πάνε να με θάψουν,
μάνα, μη με κλάψουν,
μάνα, μη με κλάψουν.
Αυτό τον κόσμο, τώρα πια, θ’ αφήσω,
ο θάνατος είναι χαρά,
για μένα, κι αν θα ζήσω,
τι έχω να κερδίσω.
Εμένα, σαν γεννήθηκα,
έπρεπε να με κλάψουν,
τώρα με γλέντια, με χορούς,
να πάνε να με θάψουν,
μάνα, μη με κλάψουν,
μάνα, μη με κλάψουν.
