Ψεύτρα ζωή και να `μουνε
οπίσω του καιρού μου
να κάμω αυτά που σκέφτομαι
και βάνω με το νου μου.
Σαν το νερό του ποταμού
περνά ο καιρός και φεύγει
κι όμως η φλέγα τση ζωής
ποτέ τση δε στερεύγει
Και με τη φεύγα του καιρού
διαβαίνουν και τα νιάτα
κι ο καθαής ακολουθεί
του μισεμού τη στράτα
Μα το καντήλι τση ζωής
δεν πρόκειται να σβήσει
γιατί πολλά μαστόρικα
γενοσποριάζει η φύση.
