Σαν τον πουλημένο σκλάβο
μέρα, νύχτα στη δουλειά
αγωνίζομαι να θρέψω
τα φτωχά μου τα παιδιά.
Δούλευε, σκλάβε, δούλευε
ως τη στερνή πνοή σου,
αφού γεννήθηκες φτωχός
έτσι θα πάει η ζωή σου.
Πού ‘ναι η προκοπή που έχω
μες στη μαύρη μου ζωή;
Κι αν δουλεύω σαν τον σκλάβο
δε χορταίνω το ψωμί.
Δούλευε, σκλάβε, δούλευε
ως τη στερνή πνοή σου,
αφού γεννήθηκες φτωχός
έτσι θα πάει η ζωή σου.
Όπου πω τα βάσανά μου
τα μεγάλα και βαριά
με πικραίνουν και μου λένε
ας μην έκανες παιδιά.