Έναν λίβα π’ έφτανε από τις πυρωμένες ξέρες
έφερνε η θάλασσα τις τελευταίες μέρες
κι εγώ στο φάρο μοναχός τα δειλινά στενάζω
να ‘ταν ο λίβας συντροφιά και να τον αγκαλιάζω
Θα `ρθω πάλι να σε βρω, να μου το θυμάσαι
σαν αεράκι δροσερό εκεί που θα κοιμάσαι
Θα `ρθω πάλι να σε βρω, δε θέλω να φοβάσαι
και σαν τον πρώτο Αύγουστο κοντά μου πάλι θα `σαι
Ένα Λίβα π’ έφτανε με τόσες αναμνήσεις
έφερνε η θάλασσα γεμάτο συγκινήσεις
κι εγώ στο φάρο μοναχός τα δειλινά φωνάζω
κλεψύδρα ο χρόνος της ζωής κι εγώ απλά κοιτάζω
Θα `ρθω πάλι να σε βρω, να μου το θυμάσαι
σαν αεράκι δροσερό εκεί που θα κοιμάσαι
Θα `ρθω πάλι να σε βρω, δε θέλω να φοβάσαι
και σαν τον πρώτο Αύγουστο κοντά μου πάλι θα `σαι
