Σαν του καραβιού την πλώρη
σε θαλασσοταραχή
θα αντέξω για να φτάσω
στο επόμενο νησί.
Σαν το δέντρο που γεννιέται
κάτω απ’ το ξερό το φύλλο
περιμένω και ελπίζω
στον επόμενο το γύρο.
Η ζωή μας κύκλους κάνει
μες την ίδια αρτηρία
κάθε τέλος, κάθε τέρμα
είναι μια αφετηρία.
Σαν το σύννεφο αλλάζω
στον καιρό χρώμα και σχήμα
μπλέκομαι κι αναστενάζω
μέσα στης ζωής το νήμα.
