Εσύ με μπουζουκιού χορδές
και με βιολιού δοξάρι
Ψυχής μου ανάσταση εσύ
σαντορινιό φεγγάρι
Σύννεφο ανυπάκουο
μπάρες ονείρων κλέβεις
Με ατίθασα μυαλά γλεντάς
με άγονα χηρεύεις
Πατρίδα σου είν’ οι αγκαλιές
καρδιές που δε δειλιάζουνε
Οι έρωτες και οι σιωπές
που μέσα σου φωνάζουνε
Της Οίας πεφταστέρι μου
δεν σε αγγίζουν φόβοι
Εαρινό νυχτέρι μου
δε σε ορίζουν νόμοι
Εσύ του σύμπαντος σπασμέ
στα σπλάχνα μου χορεύεις
Στ’ αγέννητα μωρά μιλάς
τη γύμνια μου χαϊδεύεις
Πατρίδα μου είν’ όσοι αγαπώ
και στον κυκλώνα θα φρουρώ
Οι μουσικές, οι μυρωδιές
κι οι παιδικές διαδρομές
