Στα σκοτάδια μου κρυβόσουν
ή στα σύννεφα κοιμόσουν
κι έψαχνα χρόνια να σε βρω.
Έψαχνα της γης τα κάστρα
όλα τ’ ουρανού τα άστρα
και σε ψάχνω στον καιρό.
Και σε ψάχνω στον καιρό, που όλο πρόσωπο αλλάζει
ξέρω σίγουρα σου μοιάζει, θα ‘χεις ήλιο στο λαιμό
και γαλάζιο ουρανό, που ώρες ώρες συννεφιάζει
ξημερώνει και βραδιάζει, κάπου μακριά από ‘δω.
Στη θολή σπηλιά της μνήμης
στα σημάδια της σελήνης
και στης πόλης το χαμό.
Σε ζωγράφισα με λέξεις
και σε άφησα να παίξεις
με τα μάτια μου κρυφτό.
Και σε ψάχνω στον καιρό, που όλο πρόσωπο αλλάζει
ξέρω σίγουρα σου μοιάζει, θα ‘χεις ήλιο στο λαιμό
και γαλάζιο ουρανό, που ώρες ώρες συννεφιάζει
ξημερώνει και βραδιάζει, κάπου μακριά από ‘δω.
