Σελένα

Απ’ το βουνό κατέβηκα
κι απ’ την ξερομαδάρα
κι είχα τ’ αγρίμι σύντροφο
και το φαλκόνι φίλο
και είδα νέους να γλεντούν
και κόρες να γελούνε
και το φαλκόνι πέταξε
και μίσεψε τ’ αγρίμι
κι εμένα δέρνει η μοναξιά.