Σκαραμαγκάς και Πειραιάς Μοσχάτο Ελευσίνα
γεμάτο εργοστάσια και μια ζωή ρουτίνα.
Στη Σαλαμίνα κάποτε που έκανα εργάτης
εκεί με βρήκε το κακό και τριγυρνώ σακάτης.
Αχ και τι άλλο έχω να σου πω
κι αν με καταλάβεις φίλε
εγώ θα σ’ αγαπώ.
Τα νιάτα χαραμίζονται μες στα μηχανουργεία,
με τα γυμνά καλώδια και με την υγρασία.
Περνούν τα χρόνια χάνονται, δεν βγαίνει σε καλό μας
κι από την καταπίεση σκουριάζει το μυαλό μας.
Αχ και τι άλλο έχω να σου πω
κι αν με καταλάβεις φίλε
εγώ θα σ’ αγαπώ
Και θα `ρθει κάποιο πρωινό που δεν το περιμένεις
που θα σου πούνε σχόλασες
και σπίτι σου πηγαίνεις
Φωνάζω και πικραίνομαι
τη πιο πικρή αλήθεια
πως πάντα μας σερβίρουνε
τα ίδια παραμύθια
Αχ και τι άλλο έχω να σου πω
κι αν με καταλάβεις φίλε
εγώ θα σ’ αγαπώ.
