Στο παλάτι του Σεΐχη
έτσι το `γραψε η τύχη
να περνάς βράδια θλιμμένα
ενώ αγαπάς εμένα
μ’ έναν άλλονε να ζεις
σκλάβα της Ανατολής
ααααααααχ σκλάβα της Ανατολής
ααααααααχ σκλάβα της Ανατολής.
Σε χαϊδεύουν άλλα χέρια
σε μεταξωτά μιντέρια
παίζουνε ζουρνάδες, ντέφια
να σε φέρουνε στα κέφια
μα εμένα νοσταλγείς
σκλάβα της Ανατολής
ααααααααχ σκλάβα της Ανατολής
ααααααααχ σκλάβα της Ανατολής.
Τα φλουριά κι αν σε στολίζουν
και σερμπέτια αν σε ποτίζουν
στων παραμυθιών τη χώρα
με γυρεύεις κάθε ώρα
και δυστυχισμένη ζεις
σκλάβα της Ανατολής
ααααααααχ σκλάβα της Ανατολής
ααααααααχ σκλάβα της Ανατολής
σκλάβα της Ανατολής, σκλάβα της Ανατολής.
