Φωτιά μου βάζεις που νευριάζεις
και μου ταράζεις το σκηνικό.
Μα μου ταιριάζεις και δεν μ’ αλλάζεις
για δεν ξεχνάς πως σ’ αγαπώ.
Μπορεί στη μέρα να κουραστούμε,
αυτά συμβαίνουν που ζούμε μαζί,
σαν ένα φάλτσο που έχει συμβεί
σε μια ζωντανή εκπομπή.
Μα είσαι το άλλο μου μισό
και μ’ αγαπάς και σ’ αγαπώ.
Είναι οι μαύρες μας ψυχές
που συναντήθηκαν σαν χθες.
Μ’ αναστατώνεις και με ματώνεις
όταν σκεφτείς κάτι άσχημο για μας.
Τα μάτια κλαίνε και δε μου λένε
πόσο πονάω όταν δε μου μιλάς.
Και σε ταράζω, σε νευριάζω
και σου τη σπάω τότε κι εγώ,
είναι ένας κύκλος που μας μπερδεύει,
μας έχει κάψει το μυαλό.
Μα είσαι το άλλο μου εγώ
και μ’ αγαπάς και σ’ αγαπώ.
Είναι οι μαύρες μας ψυχές
που συναντήθηκαν σαν χθες.
