x

Σκοτεινιασμένε ουρανέ

63788 63787 69729 69728
Καλλιτέχνης: Καζαντζίδης Στέλιος Μαρινέλλα
Άλμπουμ: 45άρια 1964
Συνθέτης: Δερβενιώτης Θόδωρος
Στιχουργός: Βίρβος Κώστας
Είδος μουσικής: Ελληνικό λαικό
Θεματολογία: Πίκρα
Έτος Κυκλοφορίας: 1964

Σκοτεινιασμένε ουρανέ χαμήλωσε λιγάκι
και πάρε μου τα δάκρυα που στάζουν σαν φαρμάκι,
να τα ρίξεις μες στα ξένα στάλα στάλα σαν βροχή,
μην τυχόν και συγκινήσουν κάποια άπονη ψυχή
και ξανά ‘ρθει να με βρει.

Κάποια ψυχή που μ’ άφησε στις πίκρες μου μονάχο,
σαν δέντρο που μαραίνεται χωρίς νερό στο βράχο.

Σκοτεινιασμένη θάλασσα το αίμα μου σου φέρνω
να γίνει κύμα αγριωπό, κύμα φουρτουνιασμένο
και γιαλό γιαλό να φτάσει ως τη μαύρη ξενιτειά,
για να δει το σπαραγμό μου κάποια άπονη καρδιά,
μήπως κι έρθει μια βραδιά.

Κάποια καρδιά που μ’ άφησε στις πίκρες μου μονάχο,
σαν δέντρο που μαραίνεται χωρίς νερό στο βράχο.