Σου το ‘πα, Μαργαρίτα, μην παίζεις με τ’ αγόρια,
γλυκά, είναι, μαχαίρια και θα ματωθείς πολύ,
η αγάπη, Μαργαρίτα, Θεό έχει δικό της
κι απάνω στο βωμό της τα παιχνίδια δεν τα συγχωρεί.
Η αγάπη, Μαργαρίτα, Θεό έχει δικό της
κι απάνω στο βωμό της τα παιχνίδια δεν τα συγχωρεί.
Σου το ‘πα, Μαργαρίτα, μην παίζεις με τ’ αγόρια,
είναι σαν τα λουλούδια που φυτρώνουν στο γκρεμό,
η αγάπη, Μαργαρίτα, δικό της έχει νόμο,
και μόνο ένα δρόμο που αν ξεφύγεις, πας για το χαμό.
Η αγάπη, Μαργαρίτα, δικό της έχει νόμο,
και μόνο ένα δρόμο που αν ξεφύγεις, πας για το χαμό
