Για τουρισμό στα Γιάννινα
χωρίς δραχμή στη τσέπη
με πετονιά και δόλωμα
κι αδιάφορος για το περαστικό
κορίτσι που χαζεύει.
Κορίτσι που χαζεύει στης λίμνης
τα γλυκά νερά που ψάρευα με βλέπει.
Ήταν λαβράκι απ’ τη στεριά
και πριν καλά καλά να το σκεφτώ
η Φρόσω με χαϊδεύει.
Φρόσω Ευφροσύνη,
κρατώ τη Σαντορίνη
εκεί που βγάζει φάβα κι αλαφρόπετρα
και ξεγλιστράμε όταν μυρίζουμε χυλόπιτα.
Φρόσω Ευφροσύνη,
θα γίνω καναρίνι
θα τραγουδώ και θα πετάξω
να σωθώ στην αγκαλιά σου
μη πνιγώ ούτε στη λίμνη,
Φρόσω Ευφροσύνη.
Μαζί μου η Φρόσω σταθερά
σαν πλοίο που έχει δέσει
στο μόλο φίλος του ψαρά
βρήκε τ’ αγκίστρι και το δόλωμα
και βγήκε να ψαρέψει.
Ψάρευε και μπερδεύτηκα
αχ, πού ‘σαι κυρα Φροσύνη
που πνίγηκες για τον Πασά,
τώρα οι Φροσύνες παίζουν στη στεριά
δεν πνίγονται στη λίμνη.
