Στα κλωνάρια της καρδιάς μου
σου ‘χτισα χρυσή φωλιά
όμως τσάκισες τους κλώνους
και μαράθηκε η καρδιά.
Που ‘ναι οι όρκοι που μου ‘χες κάνει
ότι για πάντα θα μ’ αγαπάς.
Μ’ άφησες πρώτα να σ’ αγαπήσω
και πληγωμένη με παρατάς.
Στα κλωνάρια της καρδιάς μου
σου ‘χτισα χρυσή φωλιά
όμως τσάκισες τους κλώνους
και μαράθηκε η καρδιά.
Πως μπορεί να ξανανθίσει
η καημένη καρδιά
αφού έσπασες του κλώνους
και γκρεμίστηκε η φωλιά.
Που ‘ναι οι όρκοι που μου ‘χες κάνει
ότι για πάντα θα μ’ αγαπάς.
Μ’ άφησες πρώτα να σ’ αγαπήσω
και πληγωμένη με παρατάς.
Στα κλωνάρια της καρδιάς μου
σου ‘χτισα χρυσή φωλιά
όμως τσάκισες τους κλώνους
και μαράθηκε η καρδιά.
