Γείρε κοντά μου και μην πεις:
“Όλα χαμένα πάνε”.
Κάπου θ’ αράξουμε κι εμείς,
εμείς που αγαπάμε.
Μέσα στα μάτια σου σεργιάνισέ με.
Στα μονοπάτια της καρδιάς
ξανά ταξίδεψέ με.
Πάρ’ την καρδιά μου να ακουμπάς
κι έννοια καμιά μην βάζεις.
Να ‘ξερες πόσα μου ξυπνάς
έτσι που μ’ αγκαλιάζεις.