Μ’ αυτή του μπάτη τη δροσιά
και της νυχτιάς τ’ αγέρι
να ’ρθεις να βγάλουμε πανιά
να πάμε σ’ άλλα μέρη
Μ’ αυτή του μπάτη τη δροσιά
και της νυχτιάς τ’ αγέρι
Κει που πάτησε η ψυχή σου
στα νησιά του παραδείσου
Και τη ζωή σου θα περνάς
κι ο πόνος σου θα γιάνει
Γιατί θα βρίσκεις λησμονιά
στο μαγικό βοτάνι
Και τη ζωή σου θα περνάς
κι ο πόνος σου θα γιάνει
Γιατί θα βρίσκεις λησμονιά
στο μαγικό βοτάνι
Στης τρελής χαράς τα μέρη
Πα’ να στήσουμε λημέρι
Ποτέ σου δε θα θυμηθείς
στο ντέρτι που σε δέρνει
Γιατί η πλανεύτρα μου πενιά
της πίκρες σου θα παίρνει
Θα είμαι πάντα στο πλευρό σου
Να γλυκαίνω τον καημό σου
