Απόβραδο γλυκό σαν μέλι
πίσω στων άστρων την πηγή
λέν’ ιστορίες οι αγγέλοι
για τη μικρή θλιμμένη Γη.
Στα συννεφάκια ξαπλωμένα
για σένα λένε και για μένα.
Το δάκρυ τους βροχούλα τρέχει,
γι’ αυτό στην πόρτα σου όλο βρέχει.
Απόβραδο πικρό φαρμάκι
σαν ίσκιος φεύγεις στη σιωπή,
μα σ’ έχει δει το φεγγαράκι
και σ’ όλα τ’ άστρα θα το πει.
Αχ, πίσω απ’ το σύννεφο κρυμμένο
για σένα κλαίει το καημένο.
Το δάκρυ του βροχούλα στάζει
κι όπου κι αν πας θα συννεφιάζει.
