Στάλα τη στάλα

Στάλα τη στάλα το νερό
(ω αγάπη μου)
το μάρμαρο τρυπά το

Το πράμα που μισεί κανείς
(ω παράπονο)
γυρίζει κι αγαπά το

Θυμάσαι ότανε σμίξαμε
(ωχ αγάπη μου)
το δίκιο μεσημέρι
και μου πες μα δεν έγινες
(ωχ αγάπη μου)
παντοτινό μου ταίρι