Έσβησε τ’ άστρο της αυγής
κι εσύ ακόμα να φανείς της σκοτεινιάς αστέρι
κι απόμεινα σαν το δενδρί που το ξερίζωσες εσύ
με το δικό σου χέρι.
Στεφάνι δένω στα μαλλιά
της νύχτας την αστροφεγγιά
και της αυγής βλαστάρι
για σένα παλικάρι.
Παιδιά, μανάδες και φωνές
ξυπνήσανε οι γειτονιές, ο ήλιος ανεβαίνει
κι εγώ πού να βρω την ψυχή να ξαναρχίσω απ’ την αρχή
ζωή φαρμακωμένη.
Στεφάνι δένω στα μαλλιά
της νύχτας την αστροφεγγιά
και της αυγής βλαστάρι
για σένα παλικάρι.
