Του Ολύμπου είσαι η σκιά
θεών καταφυγή,
αυτοκρατόρισσα παλιά
του έρωτα παιδί.
Νύφη σε είπαν του Βορρά
αιώνια γιορτή,
έχεις παντρέψει τελικά
Δύση κι Ανατολή.
Θεσσαλονίκη μου εσύ.
Ότι κι αν κάνεις στη ζωή σου
σε όποιον δρόμο κι αν χαθείς
ψάξε βαθιά μες στην ψυχή σου
γύρισε πίσω και θα δεις.
Την πρώτη αγάπη σου θυμήσου
όσο κι αν λες πως δεν μπορείς
μέσα στη σκέψη την τρελή σου
μία απάντηση θα βρεις
στη Σαλονίκη όταν ‘ρθεις.
Του Άθωνα γλυκιά δροσιά
αγίων προσευχή,
της προσφυγιάς η αγκαλιά
χαρμόλυπο κρασί.
Του ονείρου είσαι ξενιτιά
της μνήμης φυλακή,
του χρόνου η παρήγορια
της μάνας η ευχή.
Θεσσαλονίκη μου εσύ.
Ότι κι αν κάνεις στη ζωή σου
σε όποιον δρόμο κι αν χαθείς
ψάξε βαθιά μες στην ψυχή σου
γύρισε πίσω και θα δεις.
Την πρώτη αγάπη σου θυμήσου
όσο κι αν λες πως δεν μπορείς
μέσα στη σκέψη την τρελή σου
μία απάντηση θα βρεις
στη Σαλονίκη όταν ‘ρθεις.
