Να μου προσφέρεις το χέρι απαλά
να με κρατήσεις απόψε σφιχτά
για να σε ταξιδέψω βαθιά,
θάλασσα μαβιά,
σαν χάρτινα καράβια,
που φεύγουν μακριά…
Σαν δυο πουλιά που χορεύουν ταγκό
σαν πιτσιρίκια που παίζουν κρυφτό
σε μια κρυψώνα κι εγώ να βρεθώ
στην αγκαλιά σου να αποκοιμηθώ…
Κι έγινα στη στιγμή, το μικρό σου παιδί
Κι έγινε κι η ζωή, ένα όνειρο, μια φυγή…
Σαν δυο πουλιά που χορεύουν ταγκό
σαν πιτσιρίκια που παίζουν κρυφτό
σε μια κρυψώνα κι εγώ να βρεθώ
στην αγκαλιά σου να αποκοιμηθώ…
Ζωντάνεψαν τα πουλιά,
ταξίδεψαν πιο ψηλά,
χόρεψαν τα παιδιά,
κι η θάλασσα πιο πλατιά…
Τα κύματα πιο μικρά,
τα αστέρια πιο φωτεινά,
τα σύννεφα μια φωλιά,
κι η ζωή να κυλά…
Να μου προσφέρεις το χέρι απαλά…
