Ξέρω ένα βραχάκι στην ακρο- στην ακρο- στην ακροθαλασσιά,
που `χει για στολίδι τις βάρκες, την άμμο και την αστροφεγγιά,
και κάθε τόσο πάω στην ακρο- στην ακροθαλασσιά,
να βρω τον έρωτά μου στην ακρο- στην ακρομμουδιά.
Οι ψαράδες με τα δίχτια παλεύουν
και τα ψάρια σαλεύουν στα γαλάζια νερά,
κι όταν νυχτώνει, το φεγγάρι ασημώνει
της δικιάς μου αγάπης τα σγουρά τα μαλλιά.
