Στην απάνω πάνω σκάλα της ζωής
πρέπει να ‘ρθεις αν γουστάρεις να με βρεις.
Ξέφυγα απ’ τη μιζέρια κι έφτασα ψηλά στ’ αστέρια,
το ‘μαθες και με γυρεύεις, τάχα να μου ‘πεις.
Κάποια φορά κι έναν καιρό τρελά σε αγαπούσα,
μα συ μαζί μου γέλαγες κι άδικα ξενυχτούσα.
Στην απάνω πάνω σκάλα της ζωής
πρέπει να ‘ρθεις αν γουστάρεις να με βρεις.
Δεν καταδεχόσουν τότε να με δεις,
γιατί ήμουν ντεμοντέ κι όλο ταπής,
τώρα πια σεναρισμένος και μοντέρνος και φτιαγμένος,
φαίνεται ότι σου κάνω κι ήρθες να με βρεις.
Κάποια φορά κι έναν καιρό τρελά σε αγαπούσα,
μα εσύ μαζί μου γέλαγες κι άδικα ξενυχτούσα.
Στην απάνω πάνω σκάλα της ζωής
πρέπει να ‘ρθεις αν γουστάρεις να με βρεις.
