Νύχτα, σκυλάδικο και εθνική
κι η Μαντουμπάλα ερωτική,
ξανθιά, εισαγώμενη, διμετρική,
καίει τα χείλη της η μουσική.
Νύχτα με Τούρκικα και αμανέ
κι η Ζιγκουάλα φωσφόριζε,
βγαίνει σαν πλοίο πολεμικό
χάνει τη μάχη με το ρυθμό.
Μια νύχτα στο σκυλάδικο
από κακό κι απ’ άδικο
θα πάω και το ξέρω,
χορεύω το απτάλικο,
ψωνίζω απ’ το μπακάλικο
και ρέστα δε γυρεύω.
Νύχτα, σκυλάδικο και πιατικά
και η Μανόλια χορευτικά,
ρίχνει τα δίχτυα της, μαύρη ματιά,
έχει του φάλτσου της τη σιγουριά.
Μια νύχτα στο σκυλάδικο
από κακό κι απ’ άδικο
θα πάω και το ξέρω,
χορεύω το απτάλικο,
ψωνίζω απ’ το μπακάλικο
και ρέστα δε γυρεύω.
Μια νύχτα στο σκυλάδικο,
σατέν τραπεζομάντηλο
με στάχτη από τσιγάρα,
λιωμένα ψηλοτάκουνα
και φάλτσα απ’ τα μεγάφωνα,
στα μάτια η λαχτάρα.
Μια νύχτα στο σκυλάδικο
από κακό κι απ’ άδικο
θα πάω και το ξέρω,
χορεύω το απτάλικο,
ψωνίζω απ’ το μπακάλικο
και ρέστα δε γυρεύω.
