Δε σε μισώ κι αν μ’ αφήνεις και φεύγεις
με τον καημό που ποτέ δε θα γειάνω
σαν παντρευτείς θα γίνω αηδονάκι
να κελαηδώ στα μαλλιά σου απάνω.
Και θα γινώ λουλουδάκι με φύλλα
ξεφυλλισμένα το γιούκο να ράνω
κι ό,τι μπορέσω να γίνω, θα γίνω
κι ό,τι μπορέσω να κάνω, θα κάνω.
Κι όσο, καλή μου, μπορώ, τη ζωή σου
θα προσπαθώ μια στιγμή να γλυκάνω
κι αυτός ο πόνος ακόμα θα γίνω
μια νύχτα για σένα γλυκά να πεθάνω.
Και θα γινώ λουλουδάκι με φύλλα
ξεφυλλισμένα το γιούκο να ράνω
κι ό,τι μπορέσω να γίνω, θα γίνω
κι ό,τι μπορέσω να κάνω, θα κάνω,
κι ό,τι μπορέσω να γίνω, θα γίνω
κι ό,τι μπορέσω να κάνω, θα κάνω,
κι ό,τι μπορέσω να κάνω, θα κάνω.
