Θα γίνω προσευχή
στ’ αμαρτωλά σου χείλη
τις νύχτες να μιλάς με το Θεό,
κι αν σώσεις την ψυχή
θα μείνουμε δυο φίλοι,
δεν έχω άλλη φλόγα να καώ.
Κι ύστερα ήσυχα θα πέφτω να κοιμάμαι,
στους Άγιους Τόπους της καρδιάς να σε θυμάμαι.
Θα γίνω προσευχή
στ’ αμαρτωλά σου χείλη
τις νύχτες που μιλάς με το Θεό.
Θα γίνω προσευχή
στ’ αμαρτωλά σου χείλη
τα λόγια της συγγνώμης που θα λες,
κι αν στάξει απ’ την ψυχή
το δάκρυ στο μαντήλι
θα ξέρω ότι έμαθες να κλαις.
Κι ύστερα ήσυχα θα πέφτω να κοιμάμαι,
στους Άγιους Τόπους της καρδιάς να σε θυμάμαι.
Θα γίνω προσευχή
στ’ αμαρτωλά σου χείλη
τα λόγια της συγγνώμης που θα λες.
