Δισεκατομμύρια ιδέες με μπερδεύουν
Αλήθειες που παίζουν μαζί μου κρυφτό
μπροστά στ’ αόρατα μάτια που ελέγχουν
ποιες τελικά απ’ όλες θα βρω.
Κι είμαι στριμωγμένος
ανάμεσα σε βλέμματα και τοίχους
Παντοτινά χαμένος
στις μαύρες τρύπες του ανώνυμου πλήθους.
Δισεκατομμύρια γνώμες με ζαλίζουν
Φοβάμαι πως στο τέλος κι εγώ θα χαθώ
μαζί μ’ αυτούς που γύρω μου συνέχεια γυρίζουν
σ’ έναν ανόητο ατέλειωτο χορό.
