Σχίσε γιατρέ τα στήθια μου
και την καρδιά μου βγάλε
αν θες να μη ξαναπονώ,
να μη πονώ, μια κρύα πέτρα βάλε.
Τι να την κάνω την καρδιά
τι να την κάνω,
αφού εκείνον π’ αγαπούσα
τονε χάνω.
Όλα γιατρέ του τα ‘δωσα,
τα νιάτα τη ζωή μου
κι ένα κουρέλι τώρα πια,
αχ τώρα πια αφήνει το κορμί μου.
Τι να την κάνω την καρδιά
τι να την κάνω,
αφού εκείνον π’ αγαπούσα
τονε χάνω.
Σχίσε γιατρέ τα στήθια μου
πρέπει η καρδιά να λείψει,
για να μη νιώθω στη ζωή, αχ στη ζωή,
χαρά μα ούτε θλίψη.
Τι να την κάνω την καρδιά
τι να την κάνω,
αφού εκείνον π’ αγαπούσα
τονε χάνω.
