Θ’ αναστενάξουνε καρδιές
και πέτρες θα ραγίσουν,
τα πικραμένα χείλη μου
μια μέρα σαν μιλήσουν.
Οι καρδιές, οι καρδιές θ’ αναστενάξουν,
θα πονέσουν, θα ραγίσουν και θα κλάψουν.
Έχω πολλά παράπονα
μες στην καρδιά κρυμμένα,
σ’ όποιον καθίσω να τα πω
θα κλαίει μαζί μ’ εμένα.
Οι καρδιές, οι καρδιές θ’ αναστενάξουν,
θα πονέσουν, θα ραγίσουν και θα κλάψουν.
Πάρτε βουνά τους πόνους μου
και δάση τους καημούς μου
και θάλασσες απέραντες,
τους αναστεναγμούς μου.
Οι καρδιές, οι καρδιές θ’ αναστενάξουν,
θα πονέσουν, θα ραγίσουν και θα κλάψουν.
