Κάτι σαν μανία, σαν επιθυμία
όλα να τα’ αλλάξω, κάπου να ξεσπάσω.
Κάτι σαν σημάδι μ’ οδηγεί το βράδυ
μακριά σου ξένα, δίπλα σου όλα ψέμα.
Ψέμα.
Θα φύγω απ’ το σπίτι και δεν θα ξανάρθω
θα είναι για σένα σαν να μην υπάρχω.
Θα κλείσω την πόρτα, σελίδα θ’ ανοίξω
και όσα έχω ζήσει θα εξαφανίσω.
Κάτι σαν ν’ ακούω, κάτι σαν να βλέπω
άλλο δεν αντέχω να με παραβλέπω.
Κάτι με φωνάζει, ένα φως, μια λάμψη
κι εγώ το πιστεύω πως κάτι θα αλλάξει.
Θα αλλάξει.
Θα φύγω απ’ το σπίτι και δεν θα ξανάρθω
θα είναι για σένα σαν να μην υπάρχω.
Θα κλείσω την πόρτα, σελίδα θ’ ανοίξω
και όσα έχω ζήσει θα εξαφανίσω.
Κι ούτε ίχνος δεν θα αφήσω
δεν θα κοιτάξω ποτέ μου πίσω.
Ούτε σημάδι, ούτε γι αστείο
τελειώσαμε εμείς οι δυο.
Θα φύγω απ’ το σπίτι και δεν θα ξανάρθω
θα είναι για σένα σαν να μην υπάρχω.
Θα κλείσω την πόρτα, σελίδα θ’ ανοίξω
και όσα έχω ζήσει θα εξαφανίσω.
