Θα πάρω πια τα μάτια μου να φύγω,
να φύγω, να γλιτώσω, να σωθώ.
Γιατί αν μείνω δίπλα σου θα μείνω,
θα μείνω απ’ τον πόνο μου μισός.
Εσύ δεν είσαι άνθρωπος να νιώσεις,
να νιώσεις το δικό μου τον καημό.
Εσύ μονάχα πίκρες θα μου δώσεις
καλύτερα να φύγω να σωθώ.
Ο πόνος απ’ τα στήθια μου θα φύγει,
θα φύγει όταν θα `μαι μακριά.
Να πάψω να φιλώ τα δυο σου χείλη,
τα χείλη που μου `κάψαν την καρδιά.
Εσύ δεν είσαι άνθρωπος να νιώσεις,
να νιώσεις το δικό μου τον καημό.
Εσύ μονάχα πίκρες θα μου δώσεις
καλύτερα να φύγω να σωθώ.
