Εγώ για σένα τα πάντα αρνήθηκα,
εγώ για σένα, βραδιές δεν κοιμήθηκα,
εσύ μπορείς;
και στη φωτιά, για χατήρι σου, πάτησα
και γυμνός μέσ’ στους δρόμους περπάτησα,
εσύ μπορείς;
Εσύ μπορείς για μένα να γίνεις θυσία;
Εσύ μπορείς για μένα ν’ αλλάξεις θρησκεία;
Εσύ μπορείς για μένα να γίνεις κομμάτια;
Ποτέ μην κοιτάξεις, ποτέ σου, ποτέ, άλλα μάτια.
Θα μ’ αναζητάς και θα κλαις για μένα
μα δε θα `μαι εδώ τώρα πια για σένα,
πόρτα και καρδιά, είναι κλειδωμένα,
θα μ’ αναζητάς και θα κλαις για μένα.
Πικρό φαρμάκι αν μου δίναν’ θα το `πινα
κι αν μου λέγαν’ για σένα θα πέθαινα,
εσύ μπορείς;
εγώ μπορώ να ξεχάσω τα λάθη σου,
μα δεν μπορώ ν’ αρνηθώ την αγάπη σου,
εσύ μπορείς;
Θα μ’ αναζητάς και θα κλαις για μένα
μα δε θα `μαι εδώ τώρα πια για σένα,
πόρτα και καρδιά, είναι κλειδωμένα,
θα μ’ αναζητάς και θα κλαις για μένα.
