Θα σου χρωστώ ό,τι κι αν έχω ιερό σ’ αυτή τη ζήση,
θα στο χρωστώ γιατί ήμουν σπίτι σφαλιστό,
μια εκκλησιά χωρίς Χριστό, κλειστό λουλούδι πριν ανθίσει.
Ό,τι κι αν έχω στο χρωστώ για την αγάπη που ‘χεις φέρει,
γιατί ήμουν πάνω σε γκρεμό κι εσύ μου κράτησες το χέρι,
ό,τι κι αν έχω στο χρωστώ, ό,τι κι αν έχω στο χρωστώ.
Θα σου χρωστώ ό,τι κι αν έχω ιερό σ’ αυτή τη ζήση,
θα στο χρωστώ γιατί ήμουν δίχως φως βραδιά,
ένα κορμί χωρίς καρδιά, σαν ήλιος που `γερνε στη δύση.
Ό,τι κι αν έχω στο χρωστώ για την αγάπη που `χεις φέρει,
γιατί ήμουν πάνω σε γκρεμό κι εσύ μου κράτησες το χέρι,
ό, τι κι αν έχω στο χρωστώ, ό,τι κι αν έχω στο χρωστώ.
Ό,τι κι αν έχω στο χρωστώ.
