Φαίνεται πως η μοίρα μου
το ‘γραψε να πεθάνω.
Τι να την κάνω τέτοια ζωή
με την ψυχή στο στόμα,
όλοι μ’ εγκαταλείψανε
κι εσύ, κι εσύ, κι εσύ ακόμα,
αχ, αχ, κι εσύ, κι εσύ ακόμα.
Μες στο ντουνιά καμιά καρδιά
δεν πόνεσε για μένα.
Τα πλούτη, η δόξα, η λεβεντιά
θα σβήσουν μες στο χώμα,
κι όλοι θα με ξεχάσουνε
κι εσύ, κι εσύ, κι εσύ ακόμα,
αχ, αχ, κι εσύ, κι εσύ ακόμα.