Θα ζήσω όπως θέλω εγώ
κι ας με κατηγορήσουν,
καλύτερα μονάχη μου
κι ας κλάψω κι ας πονέσω
παρά σε λόγια ψεύτικα
και σ’ άντρα να πιστέψω.
Άδικα κατηγορούνε
την καρδιά την γυναικεία.
Μα η αν γυναίκα πέφτει έξω,
πάντα ο άντρας είν’ αιτία.
Εσύ μπορεί να μ’ αγαπάς
μα εγώ δε σε πιστεύω,
δεν πρόκειται τα χείλη μου
τα τόσο πικραμένα
ποτέ την λέξη “σ’ αγαπώ”
να πούνε σε κανένα.
Άδικα κατηγορούνε
την καρδιά την γυναικεία.
Μα η αν γυναίκα πέφτει έξω,
πάντα ο άντρας είν’ αιτία.
Τα λόγια που μου λες εσύ
μου τα ‘πε κι ένας άλλος
και πίστεψα κι αγάπησα
και πόνεσε η ψυχή μου.
Μα αυτός που πρωτογνώρισα
ήταν καταστροφή μου.
Άδικα κατηγορούνε
την καρδιά την γυναικεία.
Μα η αν γυναίκα πέφτει έξω,
πάντα ο άντρας είν’ αιτία.
