Όταν ακούς τα ταμ ταμ
μες στο μπαγιό να χτυπούν
οι στενοχώριες σου όλες
φεύγουν και σκορπούν.
Έρως κρασί και χορός
αυτά είν’ όλ’ η ζωή
γι’ αυτό ας το ρίξουμ’ έξω
μέχρι το πρωί.
Θέλω απόψε να χορέψουμε μαζί,
ποιος το ξέρει αύριο αν θα ζει;
γι’ αυτό να γελάς,
ποτέ να μην κλαις και να λες:
Έξω φτώχεια δώσε κέφι και χορό
πρέπει να γλεντάς αυτόν τον καιρό
γι’ αγάπη αν πονάς με ένα χορό
την ξεχνάς.
