Θέλω τα μάτια μου να κλείσω
κι άλλη φορά αχ, να μην ξυπνήσω.
Θέλω μια νύχτα όμορφη, μια νύχτα με φεγγάρι
να ‘ρθει στον ύπνο μου γλυκά ο χάρος να με πάρει.
Θέλω τα μάτια μου να κλείσω
κι άλλη φορά αχ, να μην ξυπνήσω.
Καρδιά μου πώς βαστάς να είσαι πληγωμένη;
Μονάχα ο θάνατος, ο θάνατος σου μένει.
Κάποτε τούτος ο ντουνιάς είχε ομορφιές και χάρες
μα τώρα έχει μοναχά φαρμάκια και λαχτάρες.
Κι εσύ γλυκό μικρό, γλυκό μικρό μου ταίρι
μονάχα πίκρες, πίκρες μου ‘χεις φέρει.
Σαν θα πεθάνω μια βραδιά, το ξέρω θα δακρύσεις
μα όμως τότε θα ‘ναι αργά που θα μετανοήσεις.
