Θυμήσου κάποια δειλινά
στην Άγια Φωτεινή
που ’ρχόσουνα για φίλημα,
τρελό και ξαναμμένο.
Μου μίλαγες σιγαλινά,
είχες κομμένη τη φωνή
κι έτρεμε το χειλάκι σου
γλυκό και λιγωμένο.
Θυμήσου κάποια δειλινά
στην Άγια Φωτεινή
που έτρεχες και μου ’κλεινες
τα μάτια μου από πίσω.
Κι όταν με τύλιγες αχνά
σαν αύρα καλοκαιρινή,
έλιωνα, Θεέ μου, τέλειωνα,
έλεγα πως θα σβήσω.
Θυμήσου κάποια δειλινά
στην Άγια Φωτεινή
πώς άνθιζε στα χέρια σου
το άγουρο κορμί μου.
Αχ, και να ’ρχόσουνα ξανά,
αγάπη μου παντοτινή,
να μπω στα καλοκαίρια σου,
να κάψω την ορμή μου.
