Έπεσε τ’ αστέρι μες στην αγκαλιά μου,
κι έμοιαζε η χαρά μου να ‘ναι παντοτινή,
και περάσαν μέρες όλο ευτυχία,
και περάσαν νύχτες μέσα στην στοργή,
και περάσαν μέρες όλο ευτυχία,
και περάσαν νύχτες μέσα στην στοργή.
Έπεσε τ’ αστέρι μες στην αγκαλιά μου,
κι έγινε η χαρά μου λύπη αληθινή,
και περνούν οι μέρες μες στη δυστυχία,
και περνούν οι νύχτες μαύρες πιο πολύ,
και περνούν οι μέρες μες στη δυστυχία,
και περνούν οι νύχτες μαύρες πιο πολύ
