Υπάρχουν στη ζωή κάτι ανθρωπάκια,
που όταν σε δουν καλά, σκάβουν χαντάκια,
μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα,
για να μην είσαι πιο ψηλά από κείνα
Μα δεν ελπίζω, δε φοβάμαι κάτι,
γι’ αυτό ελεύθερη γυρνώ στο χάρτη,
και παίρνω στη ζωή όλο το ρίσκο,
όσα ανθρωπάκια κι αν μπροστά μου βρίσκω
Υπάρχουν άνθρωποι και ανθρωπάκια,
οι μεν γελούν, τα δε στάζουν φαρμάκια,
και σε κερνούν με τρόπο λίγο-λίγο,
πώς να γλιτώσω απ’ αυτά, να φύγω
Τα βλέπεις να ακολουθούν τα φώτα,
κι έχουν ψευδαίσθηση πως είναι πρώτα,
μα η ειρωνεία η μεγάλη είναι,
δεν ξέρουν ότι ανθρωπάκια είναι
