Να ‘ταν δυο και τρία όλα μου τα λάθη,
να ‘ταν δυο και τρία όλα μου τα λάθη,
θα ‘λεγα σαν άνθρωπος έφταιξα κι εγώ,
μα δεν έχουν τελειωμό τα δικά μου πάθη,
μ’ έκαναν και έχασα τον λογαριασμό,
μα δεν έχουν τελειωμό τα δικά μου πάθη,
μ’ έκαναν και έχασα τον λογαριασμό.
Ως και μ’ αλυσίδες, καρδιά μου, να δεθείς,
πάλι θα βρεις τον τρόπο σου και θα ερωτευτείς,
τα δικά σου σφάλματα πάντα εγώ πληρώνω
γιατί όπου αγαπάς σε γεμίζουν πόνο,
γιατί όπου αγαπάς σε γεμίζουν πόνο.
Να ‘ταν δυο και τρία τα παθήματά μου,
να ‘ταν δυο και τρία τα παθήματά μου,
πάλι θα περίμενα πως θα ‘βαζα μυαλό
μα δεν παίρνει μάθημα η τρελή καρδιά μου,
κάνει εκείνη λάθη τα πληρώνω εγώ,
μα δεν παίρνει μάθημα η τρελή καρδιά μου,
κάνει εκείνη λάθη τα πληρώνω εγώ.
Ως και μ’ αλυσίδες, καρδιά μου, να δεθείς,
πάλι θα βρεις τον τρόπο σου και θα ερωτευτείς,
τα δικά σου σφάλματα πάντα εγώ πληρώνω
γιατί όπου αγαπάς σε γεμίζουν πόνο,
γιατί όπου αγαπάς σε γεμίζουν πόνο.
