Σαν φύγεις για τον πηγεμό,
στο μέτωπο ένα αστέρι.
Ποιο αστέρι είναι παγωνιά
ποιο δάκρυ είναι θλίψη.
Τα γιορτινά σου φόρεσε
αγάπη μου για μένα,
τ’ αστέρια όλα να σε δουν,
να στέκουν μαγεμένα.
Το μολυβένιο ουρανό,
το χάρο μην ακούσεις
κι αν βρεις τ’ αθάνατο νερό
φέρ’ το για να με λούσεις.
Τα γιορτινά σου μη φοράς
αγάπη μου θλιμμένη.
Ο ήλιος και οι ουρανοί,
πάνε κι αυτοί χαμένοι.
