Απλή που είν’ η αγάπη
πεντάμορφη κι αόρατη
σαν κάθε τι που μένει καθαρό.
Ζωή που είν’ η αγάπη
και σαν βουνό θεόρατο
τι χώρεσε η καρδιά μας απορώ.
Το καράβι της αγάπης σαν περνά
ετοιμάσου να τα πιάσεις τα σκοινιά
το ταξίδι αυτό το κάνουν δυο μεριές
το καράβι κι οι προβλήτες
στις στεριές.
Απλή που είν’ η αγάπη
σαν μουσική του σύμπαντος
που μέσα από το γέλιο σου αντηχεί.
Ζωή που είν’ η αγάπη
κι ο νους μας τόσο ασήμαντος
για πράγματα μικρά που ανησυχεί.
Το καράβι της αγάπης σαν περνά
ετοιμάσου να τα πιάσεις τα σκοινιά
το ταξίδι αυτί το κάνουν δυο μεριές
τα καράβια κι οι προβλήτες
στις στεριές.
