Φεύγουν, κυλούνε βιαστικά
οι μέρες μας, τα χρόνια
και στα μαλλιά μας πέφτουνε
τ’ ασήμια και τα χιόνια.
Μα τι να κάνουμε, μα τι να πούμε
για ποιο τα νιάτα μας τα σπαταλούμε.
Είν’ η ζωή μια χίμαιρα
ποτάμι που κυλάει
περαστικό είναι σύννεφο
φεύγει και δε γυρνάει.
