Τα πάθη από τον έρωτα
τραγούδησε τ’ αηδόνι,
μα εμένα το καράβι μου
μαύρο πανί σηκώνει.
Αχ, φίλησέ με θάλασσα
μην τύχει και ξεχάσω,
αγκάλιασέ με ουρανέ
να φύγω να πετάξω.
Κλωστή που δεν εβάσταξε
η αγάπη όταν προδώθει,
ψυχή που αναστέναξε
κι ο αέρας εβουρκώθει.
