Δυο παιδιά, δυο πεφταστέρια
Δεν τα βρήκε η ευχή
Και βρεθήκαν απ’ τ’ αστέρια
Σ’ ένα πόλεμο στη γη.
Τότε ζήτησαν μια χάρη
Τρομαγμένα τα παιδιά
Ένα τόπο με φεγγάρι
Και φωλιές για τα πουλιά.
Τα παιδιά όλου του κόσμου
Που δεν είχαν τυχερό
Στου πελάγου τις αλάνες
Ψάχνουν σε γοργόνες μάνες
Ένα χάδι στοργικό.
Τα παιδιά όλου του κόσμου
Που δεν μάθαν το «γιατί»
Στου πελάγου τις αλάνες
Ψάχνουν με γοργόνες μάνες
Τη χαμένη τους ζωή.
Μες το πέλαγος βρεθήκαν
Με μια βάρκα στα βαθιά
Κι οι ψυχούλες τους χαρήκαν
Πως θα ζούσαν πιο καλά.
Μα η βάρκα βγήκε άδεια
Βρήκε κύματα θεριά
Που είχαν πνίξει στα σκοτάδια
Τα ξυπόλητα παιδιά.
